Japan, een vreemde cultuur en ik weet nog steeds niet waarom. Wat ik zag waren vele gezichten die niet echt gelukkig oogde. Maar misschien is het hier hetzelfde en valt het mij gewoonweg niet op meer. In deze fotoserie focus ik me op de parallellen met het westen en Japans unieke beeldesthetiek. Ik vond een een stad vol met anonimiteit, een bijzonder ideaalplaatje en hoop mensen oververmoeid lijken maar doorwerken. Maar ook vond ik een overweldigende stilte op drukke punten. Het lijkt of de japanners een manier hebben gevonden om samen te leven.
Japan, A strange culture and I still can’t figure out why. What I saw are many faces that not look particularly happy but maybe it’s the same here and I just don’t notice it. In this photoserie I focused on it’s parallel with the west and their unique esthetics. I found a great amount of anonymity, a ideal picture and lots off overtired but steadfast looking people. But also found beauty and overwhelming silence in overcrowded places. It looks like that japanese have found a way to live together in peace.
