Mijn naam is Jeroen Bronckers. In 2015 ben ik afgestudeerd aan de Kunstacademie St. Joost in Breda als Documentaire filmmaker. Ik fotografeer al ruim 15 jaar, waar ik begonnen ben in de Utrechtse muziekscene. voor mij liggen film en fotografie in elkaars verlengde en film ik met een fotograven-oog en fotografeer ik met een filmisch oog.

Het dagelijks bestaan speelt een grote rol in mijn werk, vanuit een absurdistisch kijk ik op een manier naar mens en maatschappij, aan de ene kant, als iets wat kapot is en waarvan je de scheuren altijd zal blijven zien. En aan de andere kant, zie ik het leven als een existentiële schoonheid die zich ogenschijnlijk walsend voortbeweegt door tijd en ruimte.  

‍

Het zijn mensen die klappen hebben opgelopen in hun leven en proberen daar weer grip op te krijgen. Dit zijn de mensen die we in de films van Jeroen zien. Hij komt deze mensen schijnbaar terloops tegen. Het tegendeel is echter waar. Jeroen blijft  net zo lang doorgaan tot hij de juiste personages heeft gevonden. kwetsbare, gevoelige en soms gevaarlijke mensen, in hun 'normale' doen. Jeroen wint hun vertrouwen, leeft soms dag en nacht met ze en daalt dan met hun af in de verre uithoeken van hun bestaan. De camera heeft hij altijd bij zich. Is een verlengstuk van hem. Hij schrijft er als het ware mee en heeft zich al een heel authentiek handschrift verworven. Opeen waanzinnige manier legt hij de werkelijkheid vast. Hij trekt ons niet alleen in het universum van zijn personages maar ook in 'zijn' cinematografische universum. Voor Jeroen is filmen leven en leven is filmen. Filmen lijkt een existentiële voorwaarde voor zijn bestaan.

Noud Heerkens (Docent AKV St. Joost)